..muhabbet, sevilenden bir mânâdır.

Kalplerin Keşfi, İmam Gazali

Gayb âlemindeki aşktan bir zerre kopup bütün muhiplerin göğüslerini kokladı. Hiç kimseyi kendime mahrem bulmadığından gayb âlemine geri döndü!

Şeyh Ebû Hasan Harakânî

Tezkiretü'l Evliyâ, Feridüddin Attar

Öyleyse sevgi, sevenle sevilen arasındaki özel bir alakadır; seveni sevilene bağlayan bir nisbettir. Sevgi, sevenin varoluşudur, başka bir şey değil.

İlahi Aşk, Muhyiddin İbn Arabi

"Mâşuk hasta olunca âşık sıhhatinden utanırmış."

Makalat, Şems-i Tebrizi

 Nihayet miraçta tecelli eden aşk hikmeti... Allahın Resülü, Cebrail’in kanadında “Sidre-tül-Müntehâ”ya kadar gider. Yani son duraktaki ağaç, “Sidre-tül-Müntehâ” ...

Akl-ı küll’ün temsilcisi olan Melek der ki: “Ben bundan bir adım ileriye gidemem, ilerleyecek olursam yanarım, kül olurum!” ‘Allahın Sevgilisi sorar:

“-Buradan ileriye neyle gidilir? .. “

-Aşklal”...

Ve kendisini atar nur çağlayanına ve ulaşır

İşte aşk bahsinin son kelimesi: Özledığimiz gencın ilk vasfı aşk...

Tek heceli, tek kelime: AŞK ..

İmân ve Aksiyon, Necip Fazıl Kısakürek

Gerçi aşkı umman olarak insanda görmeyi beklemek muhal bir temennî. Zîra kâinâtın her bir zerresinde dolaşan aşk, bir vücutla kayıtlı olabilir mi? Fakat öyle vücutlar vardır ki, cilâlarının şiddetinden aynalaşmış ve aşkın mutlak hüviyetini gammazlayan birer gösterici olmuşlardır. Ancak onlara bakan kendini ve aşkın saf yüzünü görebilir. Aynaya bakan kimsenin kendini eksiksiz görmesi gibi. Kâinâtı kuşatan, hayır yaratan aşk, kendi mayası iken vücûda getirdiği eserden ayrı ve uzak olabilir mi?

Ateş Ağacı, Samiha Ayverdi

Seven sevdiğinin kuludur, onun elinde zelildir. Kulun mâlik olduğu her şey Mevlâ’sınındır.

Sevenin sevdiğine teslimiyeti tam olunca, seven sevdiğinden teslim aldığı her şeyi ona geri verir. Teslim aldığı her şeyi ona bırakır. İş değişir!

Uzak yakın olur. Seven sevilen olur. Mecnûn Leylâ’ya olan muhabbetinde sabredince, muhabbet tersine dönmüş, Leylâ Mecnun, Mecnun da Leylâ olmuştur.

Cilau'l Hatır, Abdülkadir Geylânî

Cennet şarabı da olsa yere dökün. Sevgili olmadıkça içilen her tatlı şey, azabın ta kendisi.

Hâfız Dîvânı, Hâfız-ı Şirâzî

 

Maksadı Âşıkların Menzil-i Cânân Olur

Maksadı 'âşıkların menzil-i cânân olur

İsmini yâd eylese vâlih u hayrân olur

Hakk vere cünbüşlerin 'afv ide kem işlerin

Menzili dervîşlerin kûşe-i vîrân olur

'Aşk ile kim âh ide kalbini âgâh ide

'Azmini dergâh ide ol ulu sultân olur

Kimde ki 'aşk buluna 'azm ide Hakk yoluna

Sırrı anın biline 'aşk nice pinhân olur

Kim ide hakkı edâ aşk ile kıla nidâ

Feyz-i Cenâb-ı Hudâ anda nümâyân olur

Fânî cihândan kesil âyine-i kalbi sil

Arsa-i mahşerde bil bir ulu dîvân olur

Mürşidi hem kim görür Hazret-i Hızr’ı bulur

'İlm-i ledünnü bilir sâhib-i 'irfân olur

Kılsa tecellî eğer vuslata erişe er

Kâfire kılsa nazar mazhar-ı îmân olur

Nakşî-i 'âşık sana 'aşk haberin ver bana

Menkıbe-i evliyâ reşk-i gülistân olur

İbrahim Nakşî Efendi

&

"Aşk, güzellik padişahının damına çıkılacak bir merdiven­dir; sen gel de miraç hikâyesini âşıkın yüzünden oku."

• Mevlana

&

Her seven, sevdiğinin semtinde sabahlar.. ve her ân akşamlar şehrine varamayanlar.

Mecnûn bir kıyâmettir gece gündüz her akşam.. her sabah bir mahşerdir Leylâ.

Urûc edendir âşık.. ve aşktır mîraca burak.

Mîracın hikâyesi âşıkın yüzünde midir.. yoksa her şey aşkın yüzünden mi?!

(https://youtu.be/rZeHcaKpBFI)

"her hâl-ü kârda, aşk ve muhabbet ister maddi, ister mâ'nevi olsun mukaddestir..."

I aşk yolu vuslat tariki, s. 29
I muzaffer ozak

 "aşk ilâhî bir cinnettir; övülen veya yerilen bir şey değildir..."

I tezkiretü'l evliyâ, s. 55

I feridüddîn attâr

&

cinnet, cennete akraba; âşık, delilerle kardeş.. ve mecnûn olanlar başkasının övgüsüne de yergisine de yabancı...

 "Ey aşk, padişahım sensin, benim için bir darağacı kur; asılmamış kandil evi ışıtmaz"

Dîvân-ı Kebîr, Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî

&

Darağacıdır, erenlerin mîrâcı ve suâl ki; çarmıhtır. Îsâ ruhtur.. kelîmdir Mûsâ. Sıddîk kelimelerin rûhudur.

Ölmeyince, olunmaz ve bulunmaz geçmeyince.

Olanı, bitenden duymalı!

Sevgilide biten bilir onda olanı.. ki; Leylâ'nın rengine boyanmayan Mecnûn delidir.

Akıl, aşkın potasında mum misâli eridikçe ışıktır.. karanlıktır, aklın ötesinde bir kandil kesilmiyorsa aşk.

Terâzi, ameli tartar ve bir emel cümle terâzileri.

Aşkın kantarıdır ikinin ikincisi!

Duvar dibinde Ali, orta yerde Osman ve Ömer, elinde kılıç.. Ebûbekir de sükûn.

Maksûduna mîrâç ile varıp dönen artık dönmemek üzre geldiğine vardı.

Kim öldü, derse boynunu vururum diye bir ses ve bir nidâ.. kim ki ölümsüzdür, derse O'nu yaşamamıştır.

Bir yüz ki; mîrâcı aşkın!

 "Hüzün denizinde aşk mahzun olmaz."

Mesnevî-i Mâ'nevî, Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî 

&

Br tûfan kopar da gözyaşı deryâsında, Nûh'un Gemisi bile bir damlasında deryâyı boylar.

Dağları çatan, gökleri tutandır hüznü doğuran. Nasıl boğulur su, ateş nasıl tutuşur?

Hüzün, visâli müjdeler ve yanıp kul olan dönmez küle!

Gece koyulaştıkça adım sesleri duyulur şafakların.

Siyah, bir karanlığın içinde kapkara olana dek kararır.. tâ ki simsiyah bir zifirinin sınırına erer de belirir ve bildirir. Nihâyet rengi atar, aksini bulur, zıddına döner.. gün doğar.

Hüzün ki; güldürendir ve ağlatandır aşk!

Bir dağ devrilir, toz duman olur.. yerle bir olur bir vatan. Bir şehir diken diken batar, kol kanat gerer bir ağaç.

Hüzün, bir denizi boğarken.. bir ummanın kapısını aralamak için hazır kıta bekler aşk.

İnsan ağlar, su yükselir, gemi gelir, tufan diner ve döner her şey aslına!

"Aşk, güzellik padişahının damına çıkılacak bir merdiven­dir; sen gel de miraç hikâyesini âşıkın yüzünden oku."

Dîvân-Kebir, Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî

&

Mecnûn'u görene sormalı hikâyesini.. bir sultandan almalı haberini Leylâ'nın. Öteyi, beride bulmalı.

Aşk, bir güzeli kul edip varlığa padişah kılandır!

Maddenin mâdeninin tükenip bittiği bir eşik.. ilerisinde et ve kan, can ve kemik, ilik ve ruh.

Bir mekân cismin olmadığı.. bir şey, her şeyi tutan ve zamanı aşan bir zaman.

Bir Mecnûn ki; baştan ayağa mânâ, içten dışa katre katre nûr.

Ve Leylâ.. varı yoğu aşk, aşkı yok ve var!

Her seven, sevdiğinin semtinde sabahlar.. ve her ân akşamlar şehrine varamayanlar.

Mecnûn bir kıyâmettir gece gündüz her akşam.. her sabah bir mahşerdir Leylâ.

Urûc edendir âşık.. ve aşktır mîraca burak.

Mîracın hikâyesi âşıkın yüzünde midir.. yoksa her şey aşkın yüzünden mi?!

 

Aşkın başlangıcı yanmak, sonu ise ölmektir...

 

Kalplerin Keşfi, İmam Gazali

 

Çünkü aşk, sevginin meyvesi; üzüntü de aşkın levâzımındandır...

 

Envâr-ül Aşıkîn, Ahmed Bican Yazıcıoğlu

 

Aşk ve sarhoşluk sırlarını davacı kişiye söylemeyin de kendine tapma derdinden kurtulmasın. Aşktan, sarhoşluktan haber almadan ölüp gitsin!..

 

Hâfız Dîvânı, Hâfız-ı Şirâzî

 

İnsan muhabbet duyduğu kişinin kaderinden pay alır...

Damladan Deryaya, Osman Nuri Topbaş

 

Mahabbet, benim gibi biri onu seviyor diye sevgili için gözyaşı akıtmaktır…

 

Ebû Bekir Şiblî

 

Aşkı gördüm, sarhoştu, diyordu ki: Belâyım ben, belâyım ben, belâyım.

 

Dîvân-ı Kebîr, Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî