Senden uzak olan akıl, delidir; aşkla canını sana vermeyen her can, ölüdür.
Leylâ ile Mecnûn, Nizâmî
Aşk denilen şey meğer ne şiddetli bir ruh fırtınasıymış? Görmeden sevilen bir güzelin sevgisi böyle aklı çileden çıkaracak dereceyi bulursa karşılıklı ateş alanların hâli acaba ne derece yakıcı olacak? Sevilen bir hayal insanı bu hâle getiriyor, bir gerçeğin yakışına yürek nasıl dayanacak?”
Kuyruklu Yıldız Altında Bir İzdivaç, Hüseyin Rahmi Gürpınar
Maksadı Âşıkların Menzil-i Cânân Olur
Maksadı 'âşıkların menzil-i cânân olur
İsmini yâd eylese vâlih u hayrân olur
Hakk vere cünbüşlerin 'afv ide kem işlerin
Menzili dervîşlerin kûşe-i vîrân olur
'Aşk ile kim âh ide kalbini âgâh ide
'Azmini dergâh ide ol ulu sultân olur
Kimde ki 'aşk buluna 'azm ide Hakk yoluna
Sırrı anın biline 'aşk nice pinhân olur
Kim ide hakkı edâ aşk ile kıla nidâ
Feyz-i Cenâb-ı Hudâ anda nümâyân olur
Fânî cihândan kesil âyine-i kalbi sil
Arsa-i mahşerde bil bir ulu dîvân olur
Mürşidi hem kim görür Hazret-i Hızr’ı bulur
'İlm-i ledünnü bilir sâhib-i 'irfân olur
Kılsa tecellî eğer vuslata erişe er
Kâfire kılsa nazar mazhar-ı îmân olur
Nakşî-i 'âşık sana 'aşk haberin ver bana
Menkıbe-i evliyâ reşk-i gülistân olur
İbrahim Nakşî Efendi
&
"Aşk, güzellik padişahının damına çıkılacak bir merdivendir; sen gel de miraç hikâyesini âşıkın yüzünden oku."
• Mevlana
&
Her seven, sevdiğinin semtinde sabahlar.. ve her ân akşamlar şehrine varamayanlar.
Mecnûn bir kıyâmettir gece gündüz her akşam.. her sabah bir mahşerdir Leylâ.
Urûc edendir âşık.. ve aşktır mîraca burak.
Mîracın hikâyesi âşıkın yüzünde midir.. yoksa her şey aşkın yüzünden mi?!
(https://youtu.be/rZeHcaKpBFI)
"Ey aşk, padişahım sensin, benim için bir darağacı kur; asılmamış kandil evi ışıtmaz"
Gece koyulaştıkça adım sesleri duyulur şafakların.
Siyah, bir karanlığın içinde kapkara olana dek kararır.. tâ ki simsiyah bir zifirinin sınırına erer de belirir ve bildirir. Nihâyet rengi atar, aksini bulur, zıddına döner.. gün doğar.
Hüzün ki; güldürendir ve ağlatandır aşk!
Bir dağ devrilir, toz duman olur.. yerle bir olur bir vatan. Bir şehir diken diken batar, kol kanat gerer bir ağaç.
Hüzün, bir denizi boğarken.. bir ummanın kapısını aralamak için hazır kıta bekler aşk.
İnsan ağlar, su yükselir, gemi gelir, tufan diner ve döner her şey aslına!
Aşka karşı en büyük şikâyetim belki de şu: Derler ki aşk cesaret verir. Hiç de değil! Kalbimiz yumuşar yumuşamaz zayıftır (...) Yalnızca sevdiğini kaybetme tehlikesindeki bir erkek cesur olur, ama bu da aşk değil kıskançlıktır...
Catherine Fabricius'a 27.6.1770
Goethe Der ki..., Johann Wolfgang Von Goethe